İsmail Hikmet Ertaylan’ın edebiyat tarihi kitaplarında yöntem

Türk edebiyatı tarihine ve bu hususta yapılan çeşitli çalışmalara bakıldığında genele hâkim olan bir edebiyat tarihçiliği usulünden bahsedilemeyeceği görülür. Edebiyat tarihi araştırmacıları tercihlerine göre çalışmalarını şekillendirmiş kimi zaman tercihe bağlı olarak tarihçiliğinde temel objektiflikten dahi uzaklaşabilmişlerdir. Kapsam yöntem açısından çeşitlilik gösteren tarihçiliğinin usulü henüz oluşturulamamıştır denebilir. Ayrıca yazımında tek kalemin mi yoksa kalemlerden çıkan ortak çalışmanın mı daha yerinde olacağı da ayrı tartışma konusudur. tarihi, biliminin önemli unsurlarından biridir. İsmail Hikmet Ertaylan (1889-1967) alanı oldukça önemsemiş kısa sürede alanında eserler oluşturmuştur. sahasında Düşünce (1918-1922) isimli dergi çıkarmanın yanı sıra yine gazetelerde yazılar yazan veren Ertaylan’ın eğitimi kuvvetli bilgisi onun söz söylemesine edebiyatının gelişiminde etkin role sahip olmasına öncülük etmiştir. 1925’te yazdığı dört ciltlik Edebiyatı Tarihi 1928’te tamamladığı iki Azerbaycan çalışmalarının en önemlilerindendir. Çalışmamızda eserleri çerçevesinde tarihinin rolü, merkezi sınırları, devirler, tarihinde edebî türler, dil kullanımı dile bakış açısı ile konusu eserlerinde kaynak gösterimi incelenecektir. Böylelikle tarihlerinde kullandığı saptanmaya çalışılacak bağlamda tespite varılacaktır.